Gazzetta.gr: Οι Kollektiva κάνουν θόρυβο στο «Κύτταρο»! (12/2016)

Οι Kollektiva ετοιμάζονται να κάνουν θόρυβο απόψε στο «Κύτταρο» και ο Φάνης Μαργαρώνης μιλάει στο gazzetta.gr για την παρουσίαση του νέου άλμπουμ, τη φιλοσοφία της μπάντας και τη δισκογραφία στην Ελλάδα της κρίσης.

Πόσοι χρειάζονται για να κάνουν μια συλλογικότητα; Στην περίπτωσή μας, έχουμε να κάνουμε με έξι τύπους και ένα γκρουπ με αντισυμβατικό ήχο και στίχο που κερδίζει το κοινό του καθημερινά και υπόσχεται ότι το αποψινό (16/12, 21:00) live στο «Κύτταρο» (Ηπείρου 48 και Αχαρνών)  θα είναι… σεισμός!

Ακόμα μια μέρα στη δουλειά, δηλαδή για τους KollektivA, κατά κόσμον Φάνη Μαργαρώνη (Στίχοι, Κιθάρες), Θανάση Χουλιαρά (Τραγούδι), Γιώργο Θεοφάνους (Κιθάρες, Πλήκτρα), Γιώργο Παύλου (Μπάσο), Δημήτρη Γιαννούχο (Τύμπανα) και Μάκη Κρέτση (Κρουστά) που θα παρουσιάσουν ζωντανά ολόκληρο το άλμπουμ «Σύρματα»! Μαζί με τους KollektivA στο «Κύτταρο» θα είναι οι 9mm, 30 milliAmpere και Altera Vita, σε έναν εκρηκτικό συνδυασμό!

Οι KollektivA, το πιο ανερχόμενο γκρουπ του ελληνόφωνου ροκ ήχου, μετρoύν ήδη δύο ολοκληρωμένα άλμπουμ, μουσικές συνθέσεις για το θέατρο και συμμετοχές σε συλλογές τραγουδιών ενώ ο Φάνης Μαργαρώνης μίλησε στο gazzetta.gr για το νέο άλμπουμ και «τη συλλογικότητα που παλεύει για έναν κοινό σκοπό, ένα κοινό όραμα χωρίς ωστόσο να καταπατάται ο ατομισμός» όπως αναφέρει χαρακτηριστικά.

Στο καινούργιο τραγούδι σας με τίτλο «Σπασμένα Φρένα», αναφέρεις πως «Υπάρχουν κι όσα ποτέ δεν υπήρξαν, αρκεί να θέλεις πολύ να το δεις». Πιστεύεις πως είναι η απάντηση σε κάθε ερώτηση που αφορά την κρίση που βιώνουμε καθημερινά σε όλα τα επίπεδα;
«Κατ' αρχάς, τον συγκεκριμένο στίχο τον έγραψα εγώ, επομένως πρέπει να ξέρεις ότι μέσα στο κεφάλι μου ενδεχομένως να γινόταν… πόλεμος εκείνη τη στιγμή (γέλια)! Βομβαρδισμός! Μου αρέσει, λοιπόν, να υπάρχουν διαφορετικές αναγνώσεις και προσεγγίσεις σε κάθε περίπτωση. Η συγκεκριμένη επιλογή δεν ήταν ένας ξερός ρεαλισμός! Σίγουρα μπορεί να γίνει κι αυτό, όμως όταν γράφεται ένας στίχος, καλό είναι να ξυπνάει βιώματα στον αποδέκτη του. Ειλικρινά θα σου πω ότι η πρώτη ανάγνωση που είχα στο μυαλό μου ήταν ακριβώς αυτή! Ο κόσμος είναι εγκλωβισμένος στις δύσκολες συνθήκες που ζει καθημερινά και, συγχρόνως, περιορισμένος στον μικρόκοσμό του. Δεν βλέπει προς τα έξω, δεν είναι διατεθειμένος να δεχτεί τα βασικά και τα αυτονόητα! Κι όμως, αυτά υπάρχουν. Αρκεί να θέλεις πολύ να τα δεις κι εν συνεχεία θα μπεις στη διαδικασία να τα αναζητήσεις. Να τα διεκδικήσεις και, κυρίως, να παλέψεις για αυτά».


«Είμαστε πόνος και γέννα, μες στο σκοτάδι το φως!» αναφέρεται σε άλλο στίχο. Τελικά, τι είναι οι Kollektiva;

«Οι KollektivA είναι μια συλλογικότητα. Το όνομα δεν είναι κάτι τυχαίο αλλά αντικατοπτρίζει, ακριβώς, αυτό που κάνουμε κι αυτό που πρεσβεύουμε! Μια συλλογικότητα που παλεύει για έναν κοινό σκοπό, ένα κοινό όραμα. Εντάσσουμε, ουσιαστικά, ο καθένας την ατομικότητά του εκεί, χωρίς ωστόσο να καταπατάται ο ατομισμός. Ίσα-ίσα ενδυναμώνεται μέσα από αυτή τη συλλογικότητα. Ο καθένας, δηλαδή, αναδεικνύει τα ακούσματά του, τις επιθυμίες του, τις βλέψεις και τις φιλοδοξίες του ενώ όλοι μαζί παλεύουμε να βγάλουμε, αρχικά, καλή μουσική. Θα θέλαμε πολύ μετά από κάποια χρόνια να λένε, για παράδειγμα, "κοίταξε, αυτοί οι τύποι έκαναν κάτι καλό. Άφησαν κάτι πίσω τους που άξιζε τον κόπο να ασχοληθεί κανείς". Ο στίχος που αναφέρεις, λοιπόν, δεν αφορά μόνο την μπάντα μας σαν προσδιοριστικό στοιχείο αλλά όλους εκείνους τους ανθρώπους που πονούν καθημερινά ενώ, από αυτούς θα γεννηθεί κάτι καινούριο. Από αυτούς τους ίδιος θα γεννηθεί το φως μέσα από το σκοτάδι που ζούμε».


Τι θα δούμε, λοιπόν, απόψε στο Κύτταρο;

«Θα έχουμε 2 σε 1! Συναυλία KollektivA μαζί με τρεις γκρουπάρες που ανοίγουν τη συναυλία: Οι 9MM, οι 30 milliAmpere και οι Altera Vita. Συναυλιάρα, λοιπόν, KollektivA με πολύ φθηνό εισιτήριο μαζί με μπύρα ή κρασί και ταυτόχρονα release δίσκου, την ίδια ημέρα, στο ίδιο live που θα διατίθεται προς πώληση, μαζί με μια συλλεκτική έκδοση που προετοιμάσαμε για αυτή την περίσταση! Μάλιστα οι πρώτοι που θα έλθουν στον χώρο θα πάρουν και δωρεάν CD. Το live των KollektivA είναι πάντα… σεισμός! Γενικώς, από την αρχή στηρίζουμε όλο αυτό το πράγμα που λέγεται σκηνή και γι' αυτό, ακριβώς, επιλέξαμε να έχουμε μαζί μας τρεις μπάντες, η μια εκ των οποίων είναι αγγλόφωνη (30 milliAmpere) με έναν καταπληκτικό δίσκο που έβγαλε τώρα! Από 'κει και πέρα, οι 9MM είναι μια μπάντα που υφίσταται τόσα χρόνια όσα κι εμείς. Είμαστε πολύ φίλοι ενώ συνεργαζόμαστε ατομικά και με κάποια από τα παιδιά. Τέλος, οι Altera Vita είναι μια μπάντα που δεν έχει βγάλει ακόμα δίσκο όμως είδαμε κάποια πράγματα σε αυτό το γκρουπ και είπαμε ότι αξίζουν, ότι τους θέλουμε μαζί μας».


Που απευθύνονται οι KollektivA;

«Οπωσδήποτε δεν απευθύνεται σε βλάκες! Υπάρχει μια ποιότητα στις συνθέσεις του γκρουπ, στις ενορχηστρώσεις, στη στιχουργική και στη συνολική παρουσία. Απευθύνεται, δηλαδή, σε έναν κόσμο ο οποίος είναι σκεπτόμενος. Και βέβαια, απαραίτητη προϋπόθεση να μην είναι αρνητικός, τουλάχιστον στη ροκ μουσική. Θέλουμε να πιστεύουμε ότι αν κάποιος δεν είναι αρνητικός στη ροκ μουσική, θα γουστάρει να ακούσει KollectivA! Από 'κει και πέρα, αν κάποιος έχει, επίσης, τη διάθεση να ασχοληθεί σε μεγαλύτερο βάθος με εμάς και να προβληματιστεί, θα δει περισσότερες αναγνώσεις στον στίχο και, κυρίως, στην πορεία μας. Θα μπορέσει, για παράδειγμα, να ταυτιστεί και να βρει τραγούδια που τον εκφράζουν. Θεωρώ ότι αυτό που κάνουμε είναι κάτι ιδιαίτερο».


Από πού εμπνευστήκατε τον τίτλο του άλμπουμ «Σύρματα»;

«Έπαιξε ρόλο η όλη διαδικασία που φτιάξαμε τον δίσκο! Αυτό, δηλαδή που θέλαμε να κάνουμε προκειμένου να γίνονται όλα πιο αυθόρμητα και πιο πηγαία λειτούργησε, ακριβώς, και με τον τίτλο. Είχαμε, λοιπόν, έτοιμο το υλικό, είχαμε τελειώσει με τις ηχογραφήσεις, είχαμε μιξάρει και ψάχναμε να βρούμε τίτλο. Πέφτει, λοιπόν, το μάτι μου σε μια απίθανη φωτογραφία της Αφροδίτης Ζαγγανά. Είναι αυτή, ακριβώς, η φωτογραφία στην αφίσα μας, στο Κύτταρο.  Μια κολώνα της ΔΕΗ με τα σύρματα. Ήταν πέντε στη σειρά κι έμοιαζαν με πεντάγραμμο. Αυτό το σύρμα τροφοδοτεί ρεύμα.  Το μάτι πέφτει πάνω σε ένα πεντάγραμμο που τροφοδοτεί ρεύμα και παθαίνω σοκ! Είναι ό,τι ακριβώς κάνουμε εμείς! Ταυτόχρονα συνειδητοποιώ ότι μέσα στον δίσκο έχω διάσπαρτη τη λέξη "σύρματα" σε τρία σημεία. Όλο αυτό το πράγμα, συγκυριακά, έχει κάτσει ενώ ψάχνουμε τίτλο για τον δίσκο. Εννοείται πως η φωτογραφία μπήκε απευθείας στην αφίσα κι έτσι ονομάσαμε τον δίσκο "Σύρματα"».


Στην Ελλάδα της δύσκολης οικονομικής, κοινωνικής και ηθικής συγκυρίας, τα συγκροτήματα ρίχνουν πλέον μεγαλύτερο βάρος στις συναυλίες ή τη δισκογραφία; Τι είναι πλέον πιο… εύκολο για μια μπάντα;

«Ας πάρουμε το πράγμα στην αντικειμενική του διάσταση, πέρα από την ιστορική συγκυρία που βιώνουμε. Ένα γκρουπ ή ένας καλλιτέχνης, λοιπόν, για να υφίσταται ως παρουσία στα μουσικά δρώμενα, πρέπει να παράγει καλλιτεχνικό προϊόν. Μια μπάντα, για παράδειγμα, που παίζει διασκευές, πρακτικά υφίσταται ως ένα μέσο αναπαραγωγής. Ένα γραμμόφωνο, που λέγανε παλιά. Για να μην παρεξηγηθώ, είναι δουλειά που δεν υποτιμώ καθόλου, την έχω κάνει κι ενδεχομένως να την κάνω ξανά στο μέλλον όμως δεν υπάρχει καλλιτεχνική διάσταση σε αυτή τη διαδικασία, πέρα από ένα ψήγμα στις ενορχηστρώσεις. Πρακτικά ο καλλιτέχνης για να υφίσταται, πρέπει να έχει να προτείνει κάτι και όχι να παράγει προτάσεις των άλλων. Να πει "παιδιά είμαι αυτός. Αυτό σας προτείνω κι αυτό θα έλθετε να ακούσετε". Επομένως στη συνέχεια, το live έρχεται σαν επιστέγασμα σε όλο αυτό. Είναι η ζωντανή παρουσία του καλλιτέχνη απέναντι στο κοινό του. Η έκθεση, που λέμε, όπου το κοινό μπορεί να κρίνει χωρίς καμιά αμφιβολία αν αυτός που έχει απέναντί του αξίζει ή όχι. Τώρα, στις ημέρες τις δικές μας  η δισκογραφία είναι σμπαραλιασμένη! Οι περισσότεροι δίσκοι γίνονται πλέον αυτόνομες παραγωγές, δεν υπάρχει υποστήριξη από εταιρείες και ιδιαίτερο κέρδος σε όλη αυτή την ιστορία επομένως ο δίσκος αποτελεί για πολλούς πλέον έναν τρόπο επικαιροποίησης, να το πω κομψά. Δηλαδή "βγάζω έναν δίσκο, άρα υπάρχω, είμαι εδώ". Από την άλλη, δεν θα έπρεπε να είναι έτσι. Θα πρέπει εμείς οι καλλιτέχνες και οι δημιουργοί να εστιάσουμε στην ουσία του πράγματος, στην πρόταση. Τι λέμε στον κόσμο, τι του προτείνουμε. Η τέχνη πρέπει να εκφράζει κάποιο κοινωνικό συναίσθημα. Αυτό το κοινωνικό συναίσθημα δεν μπορεί να είναι "ανέβα στο τραπέζι μου να δω το βρακί σου" ας πούμε. Έτσι στέλνεις τον κόσμο να παίζει με τα… τουβλάκια του! Πήγαινε αγόρι μου στο δωμάτιό σου και παίξει με τα τουβλάκια σου. Μείνε εκεί και μην ανησυχείς για τίποτα, όλα θα πάνε στο διάολο αλλά δεν πειράζει. Παίξε με το παιχνίδι σου! Επομένως πρέπει να εστιάσουμε στην πρόταση. Τι του λέμε του άλλου. Αυτό, ας πούμε, κάναμε εμείς στον τελευταίο μας δίσκο που ο ήχος μας είναι πιο επιθετικός και πιο άμεσος. In your face, που λέμε, στηλιτεύοντας φαινόμενα του καιρού μας».


Ευχαριστούμε το Gazzetta.gr