Γνωρίστε τους KollektivΑ μέσα απο την συνέντευξη που έδωσαν στο Afternoiz.
Κολεκτίβα: παραγωγική μονάδα που διευθύνεται συλλογικά από τους εργαζομένους σε ισότιμη-συναιτεριστική βάση για την επίτευξη ενός κοινού σκοπού.
KollektivΑ: ελληνικό ροκ συγκρότημα που διευθύνεται συλλογικά από τα μέλη του σε ισότιμη βάση για την παραγωγή καλής μουσικής, πρωτότυπων άλμπουμ και πραγματοποίηση πολύ δυνατών live!!!
Οι KollektivΑ λίγο μετά την κυκλοφορία του νέου τους άλμπουμ με τίτλο "Η Μπαλάντα της Φυλακής" το οποίο κυκλοφορεί από την COBALT music ανοίγουν τα χαρτιά τους στο AfterNoiz και μας απαντούν εφ’όλης της ύλης. Μετά την επιτυχημένη πορεία του "Songs of Freedom" με θέμα τραγούδια σχετικά με την ελευθερία οι KollektivΑ ετοιμάζονται πυρετωδώς για την παρουσίαση του ολοκαίνουριου δίσκου που κατα τη γνώμη μου είναι εξαιρετικός τόσο σε μουσικό όσο και σε θεματικό επίπεδο. Αποτελείται από τέσσερα μέρη και έχει σαν κεντρική ιδέα το δίπολο σκλαβιά-απελευθέρωση με αφετηρία την κυριολεκτική τους σημασία και προορισμό την ερμηνεία από κάθε σκοπιά τόσο της έννοιας της σκλαβιάς όσο και της λύτρωσης που φέρνει η απελευθέρωση από κάθετι που μας καταπιέζει, μας φοβίζει, μας δεσμεύει μας περιορίζει ή μας σταματάει... Άλλωστε η φυλακή μπορεί να υπάρξει σε πολλές μορφές και να σκλαβώσει με πολλούς τρόπους. Για φυλακές όχι μόνο με την στενή έννοια μιλάει λοιπόν ο δίσκος των KollektivΑ και αξίζει να του δείξουμε την προσοχή που του αρμόζει.
Για όσους δε σας γνωρίζουν ή τώρα σας μαθαίνουν θα θέλαμε να μας συστηθείτε και να μας πείτε δυο λόγια για τη μέχρι τώρα πορεία σας. Από που ξεκινήσατε πως καταλήξατε εδώ και μέχρι που έχετε σκοπό να φτάσετε;
Είμαστε οι KollektivA, μια συλλογικότητα μουσικών και πολύ καλών φίλων που μοιράζονται κοινές μουσικές αναφορές και κοινά οράματα. Γνωριστήκαμε πριν από κάποια χρόνια σε φοιτητικούς και σπουδαστικούς χώρους, στήσαμε ένα μουσικό συγκρότημα και κάποια στιγμή μετά από σταθερή δουλειά και επιμονή τα πράγματα μπήκαν σε πιο επαγγελματική βάση, όχι πολύ μακριά δηλαδή από τη μυθολογία οποιασδήποτε rock’n’ roll παρέας… Η KollektivA αποτελεί συνέχεια και φυσική εξέλιξη του συγκροτήματος «Φτηνό Ευέλικτο Μουσικό Δυναμικό». Ως KollektivA από το 2010 έχουμε κυκλοφορήσει 2 ολοκληρωμένες δισκογραφικές δουλειές και κάποια ψηφιακά singles. Προχωράμε θέτοντας συνεχώς καινούριους καλλιτεχνικούς στόχους. Για τους καινούριους μας φίλους λοιπόν… χαρήκαμε πολύ που σας γνωρίσαμε!
Υπηρετείτε ένα είδος μουσικής το οποίο γενικά και στην Ελλάδα ειδικότερα αντιμετωπίζει αντιξοότητες. Πως τις αντιμετωπίζετε;
Πλέον οι δυσκολίες που αντιμετωπίζουν οι μουσικοί, ανεξαρτήτως του μουσικού ιδιώματος που υπηρετούν, είναι πραγματικά κολοσσιαίες. Ακόμα και χώροι που ίσως κατά το παρελθόν να θεωρούνταν «προνομιούχοι», πλέον ακολουθούν τη γενική προς τα κάτω πορεία. Τίθεται ανοιχτά θέμα επιβίωσης για τους μουσικούς, μεροκάματα της ξεφτίλας για πάρα πολλές ώρες δουλειάς, γενικευμένη ετεροαπασχόληση που πια λόγω των τεράστιων δεικτών ανεργίας δεν μπορεί να προσφέρει καμία λύση. Τώρα αν πάμε και στην περίπτωση των συγκροτημάτων και δη του σκληρού ήχου, που ως γνωστόν σε ελάχιστες περιπτώσεις καταφέρνουν να βιοπορίζονται από τη μουσική τους, τα πράγματα γίνονται ακόμα πιο δύσκολα. Κι εκεί είναι που έρχεται το πείσμα, η επιμονή, η μεθοδικότητα στη δουλειά, η προσήλωση σε ένα καλλιτεχνικό όραμα που δημιουργεί αυτή τη «μυθική» αντοχή που επιδεικνύουν μερικά συγκροτήματα του ευρύτερου σκληρού ήχου και καταφέρνουν να γίνουν φάροι για τους μεταγενέστερους. Τέτοιες περιπτώσεις φέρνουμε κι εμείς στο μυαλό μας και μαζί με τα χαρακτηριστικά δουλειάς που ανέφερα παραπάνω και τους καινούριους καλλιτεχνικούς στόχους που θέτουμε κάθε φορά, προχωράμε.
Ποιές είναι οι διαφορές του Φ.Ε.Μ.Δ. (Φτηνό Ευέλικτο Μουσικό Δυναμικό) και των KollektivA; Έχετε αλλάξει σε μουσικό επίπεδο αλλά και σαν άνθρωποι; Τα όνειρά σας,τα σχέδια σας, οι προσδοκίες σας έχουν αλλάξει;
Οι ηλικίες μας έχουν αλλάξει σίγουρα! Κατά συνέπεια έχουμε εμπλουτίσει τις μουσικές μας παλέτες και έχουμε ωριμάσει σαν άνθρωποι μέσα από τις εμπειρίες που μεσολάβησαν στις ζωές μας. Τα όνειρά μας όμως έχουν παραμείνει, τα σχέδιά μας έχουν γίνει ακόμα πιο φιλόδοξα και τις προσδοκίες μας, κόντρα σε κάθε δυσκολία, προσπαθούμε να τις ωθούμε να γίνονται πραγματικότητα.
Το νέο σας άλμπουμ που κυκλοφόρησε πρόσφατα ονομάζεται «Μπαλάντα της Φυλακής». Γιατί επιλέξατε τον Όσκαρ Ουάιλντ και το έργο του; Ποιο ήταν το ερέθισμα;
Ο Oscar Wilde είναι ένας πολύ μεγάλος και πολυεπίπεδος δημιουργός. Συγκεντρώνει μέσω της λογοτεχνικής- θεατρικής- ποιητικής του γραφής, χαρακτηριστικά που φανερώνουν τη μοναδικότητά του. Λειτούργησε ως οξυδερκέστατος παρατηρητής και καυστικός σχολιαστής μιας εποχής σε μεγάλη μετάβαση, όντας οργανικό της κομμάτι. Ταυτόχρονα αντιλαμβανόμενος τον κόσμο που ερχόταν, τον «προφήτευε», κάποιες φορές και κριτικά, αντιλαμβανόμενος όμως το αναπόφευκτο της εξέλιξης. Ειδικά στις μεταγενέστερες δουλειές του, όπως είναι η «Μπαλάντα της Φυλακής» (The Ballad of Reading Gaol) και μέσα από την ίδια την εμπειρία του εγκλεισμού του στις φυλακές του Reading, οξύνει ακόμα περισσότερο τη στάση του απέναντι στον «παλιό» κόσμο που πεθαίνει. Σήμερα ζούμε επίσης σε μία μεταβατική εποχή. Γίνεται συνέχεια πιο καθαρό ότι χρειάζεται η διεκδίκηση ριζικών αλλαγών. Όμως τίποτα δεν πρόκειται να συμβεί όσο οι συνειδήσεις μας παραμένουν φυλακισμένες. Σε μία τέτοια εποχή λοιπόν «φυλακισμένων συνειδήσεων» και εμπνεόμενοι από το ποίημα του Wilde, αποφασίσαμε να γράψουμε και να αφηγηθούμε μουσικά, μια ιστορία ατομικής και συλλογικής απελευθέρωσης.
Είναι μια δουλειά πολύ καλά δουλεμένη τόσο σε επίπεδο ενορχήστρωσης όσο και σε στιχουργικό επίπεδο... Πόσο καιρό σας πήρε να την ολοκληρώσετε;
Ευχαριστούμε πολύ! Πραγματικά επιδιώξαμε όλα τα συστατικά μέρη του album να είναι όσο το δυνατόν πιο προσεγμένα και δουλεμένα μέχρι την τελευταία λεπτομέρεια. Χωρίς να υπολογίσουμε το συνθετικό μέρος της δουλειάς, το σύνολο της παραγωγικής διαδικασίας (προπαραγωγή, ηχογραφήσεις, post, μίξεις), κράτησε σχεδόν ένα χρόνο.
Μιλήστε μας για τα άμεσα σχέδια σας.Θα πραγματοποιήσετε εμφανίσεις με αφορμή την κυκλοφορία του νέου δίσκου; Ποιο μακροπρόθεσμα σχέδια υπάρχουν;
Ναι θα πραγματοποιήσουμε πολλές εμφανίσεις σε όλη την Ελλάδα, κάτι που ούτως ή άλλως επιδιώκουμε κάθε φόρα. Μέσα από το επίσημο site μας www.kollektiva,net μπορούν οι φίλοι μας να ενημερώνονται σταθερά για τις ημερομηνίες που προκύπτουν. Την Πέμπτη 3 Ιουλίου κάνουμε την επίσημη παρουσίαση του δίσκου στο Kookoo στο Γκάζι με μία πολύ δυνατή συναυλία που θα περιλαμβάνει το σύνολο των τραγουδιών από την Μπαλάντα της Φυλακής, γνωστά τραγούδια από προηγούμενες δουλειές μας και φυσικά κάποιες διασκευές που έχουμε «πειράξει» και έχουμε φέρει στον ήχο μας. Ταυτόχρονα μας έχει ζητηθεί να ηχογραφήσουμε τον δίσκο και στα αγγλικά, κάτι που θα κάνουμε μέσα στο καλοκαίρι. Επίσης το φθινόπωρο θα παρουσιάσουμε και μια πιο θεατρικοποιημένη εκδοχή της «Μπαλάντας της Φυλακής».
Ποια είναι η μέχρι τώρα αντιμετώπιση του κοινού; Είστε ικανοποιημένοι;
Πολλές φορές ένα concept album χρειάζεται το χρόνο του για να επικοινωνήσει με το κοινό του, ακόμα κι αν μιλάμε για την οπαδική βάση μιας ήδη καταξιωμένης και εμπορικής μπάντας. Άλλες φορές ένας θεματικός δίσκος μπορεί να αποτελέσει το breakthrough και να κατοχυρωθεί ως το magnum opus ενός συγκροτήματος στη συνείδηση των ακροατών του. Με αυτά να τριγυρνάνε στο μυαλό μας είμαστε πολύ ευχαριστημένοι από το «άνοιγμα» του δίσκου. Έχει δεχθεί ήδη πολύ καλές κριτικές και φίλοι που μας παρακολουθούν χρόνια μάς λένε ότι είναι η καλύτερή μας δουλειά. Φυσικά όλα αυτά θα απλώσουν και σε ένα βάθος χρόνου μαζί και με την συναυλιακή παρουσίαση του δίσκου.
Ο Ρίτσος έλεγε πως «πολλοί στίχοι είναι σαν πόρτες, πόρτες κλειστές σε ερημωμένα σπίτια». Ποια είναι η δική σας άποψη; Η τέχνη γενικά και η μουσική πιο ειδικά πρέπει να απευθύνεται σε όλους και να είναι κατανοητή ή να διατηρεί τη μαγεία της ούσα απομακρυσμένη από τα κοινωνικά πράγματα;
Με δυο λόγια και μακριά από κάθε καλλιτεχνική συνταγογράφηση που καταστρέφει τη μαγεία τη τέχνης, νομίζω ότι τα πραγματικά μεγάλα καλλιτεχνικά έργα συμβαίνουν όταν οι καλλιτέχνες συντονίζουν τα ρολόγια τους με τα ρολόγια της κοινωνίας και της ιστορίας.
Αποτελεί στις μέρες μας η στρατευμένη τέχνη αναγκαιότητα;
Εδώ συνήθως ξεκινάνε μακροσκελείς απαντήσεις από αυτούς που δεν θέλουν να απαντήσουν ακριβώς στο ερώτημα. Βάζοντας λοιπόν ως μοναδική υποσημείωση (αυτονόητη βέβαια, αλλά…) ότι δεν πρέπει να ταυτίζουμε τη στρατευμένη τέχνη μόνο με συγκεκριμένες φόρμες και στυλ του παρελθόντος, η απάντηση είναι ναι. Κι ύστερα με ποιον; Δηλαδή which side are you on?
Θα θέλαμε να μας εκμυστηρευτείτε την πιο όμορφη και την ποιο άσχημη στιγμή της μέχρι τώρα πορείας σας.
Κάθε φορά που νιώθεις μια στασιμότητα στην καλλιτεχνική σου πορεία και ειδικά τις φορές που το ξεπέρασμά της δεν είναι αποκλειστικά στα δικά σου χέρια, αλλά υπόκειται σε κανόνες της αγοράς, είναι σίγουρα μια άσχημη στιγμή. Από την άλλη υπάρχουν πολλές όμορφες και αναντικατάστατες στιγμές που σε ωθούν κάθε φορά να συνεχίζεις. Η στιγμή μόλις είχαμε ολοκληρώσει τον πρώτο δικό μας concept δίσκο, και η κυκλοφορία του μετά ήταν σίγουρα μια απ’ αυτές.
Σκεφτήκατε ποτέ να τα παρατήσετε; Να πείτε ως εδώ;;
Προφανώς και μέσα σε αυτές τις συνθήκες, με όλες τι δυσκολίες που λίγο πολύ όλοι βιώνουμε, υπάρχουν στιγμές που νιώθεις ότι φτάνεις στα όρια σου. Είμαστε πολύ πεισματάρηδες όμως και έχουμε σε περίσσεια πολλά από τα στοιχεία που αναφέρθηκαν στην απάντηση της ερώτησης 2!
Για το τέλος θα θέλαμε μια αφιέρωση... Ένα τραγούδι, ένα στίχο, μια σκέψη, ό,τι προτιμάτε.
Θα παραθέσω ένα απόφθεγμα του Oscar Wilde που έχουμε χρησιμοποιήσει και στην αρχική σελίδα του επίσημου site μας, καθόλου τυχαία προφανώς. «Η ανυπακοή, στα μάτια όποιου έχει διαβάσει ιστορία, είναι η προπατορική αρετή του ανθρώπου. Από την ανυπακοή γεννήθηκε η πρόοδος, από την ανυπακοή και η επανάσταση»
Ευχαριστούμε πολύ για την συνέντευξη!
Σας ευχαριστούμε πολύ και σας ευχόμαστε ολόψυχα πάντα επιτυχίες και καλές μουσικές!!!
Όσοι δεν έχετε ακούσει ακόμα το δίσκο να το κάνετε άμεσα... όσοι δεν έχετε δει τους KollektivA ζωντανά επί σκηνής να σπέυσετε και όσοι δεν τους γνωρίζετε ελπίζουμε σύντομα να μάθετε για αυτούς και τη δουλειά τους. Είναι από τις μπάντες που αξίζουν λίγο από το χρόνο μας και την προσοχή μας γιατί δεν αρκούνται μονάχα στο κομμάτι της διασκέδασης του κόσμου αλλά προχωρούν ένα βήμα παραπέρα και τέτοιοι καλλιτέχνες μας αρέσουν.