«Δεν χωράνε πια θρήνοι και μισόλογα για τη Γάζα»

Αλληλέγγυο προς τον βασανισμένο λαό είναι το δυναμικό συγκρότημα της ελληνόφωνης ροκ μουσικής, που εμπνέεται τώρα από την «Μπαλάντα της Φυλακής του Ρέντινγκ» του μεγάλου Ιρλανδού συγγραφέα. Οπως τονίζουν: «Κάθε ριζοσπαστική αλλαγή διαθέτει και το δικό της σάουντρακ».

Τους βάφτισε το 2009 ο Μάνος Ξυδούς και τους συνόδευε στις πρώτες τους συναυλίες. Οι KollektivA, το πιο ανερχόμενο γκρουπ του ελληνόφωνου χέβι και ροκ ήχου, μετράει ήδη δύο ολοκληρωμένα άλμπουμ, μουσικές συνθέσεις για το θέατρο και την τηλεόραση και συμμετοχές σε συλλογές τραγουδιών. Συνομιλήσαμε μαζί τους, με αφορμή τη δημόσια θέση που πήραν για τα αιματηρά γεγονότα στη Γάζα, αλλά και για την τελευταία τους δισκογραφική δουλειά «Η Μπαλάντα της Φυλακής». Ενα μουσικοθεατρικό έργο, με θέμα το δίπολο εγκλεισμός – απελευθέρωση, εμπνευσμένο από το ποίημα του Οσκαρ Ουάιλντ, «Η μπαλάντα της Φυλακής του Ρέντινγκ» (1897), που ο μεγάλος Ιρλανδός δημιουργός έγραψε λίγο μετά τον εγκλεισμό του εκεί. Τον περασμένο Οκτώβρη, μάλιστα, πάνω από 100 χρόνια μετά, αποφασίστηκε από τη βρετανική κυβέρνηση το κλείσιμο της ιστορικής φυλακής, η οποία από το 1992 λειτουργούσε ως αναμορφωτήριο εφήβων.

*Για την τραγωδία στη Γάζα: «Μετά τη δημοσίευση του βίντεο με τους Ισραηλινούς που πανηγυρίζουν φωνάζοντας «Σήμερα στη Γάζα δεν έχει σχολείο, γιατί δεν έχουν απομείνει παιδιά», οποιοδήποτε σχόλιο πάνω στο μέγεθος της ιμπεριαλιστικής βαρβαρότητας θα είναι ανεπαρκές. Η οργή μας ξεχειλίζει. Η αποστροφή μας έχει γίνει κόμπος που μας πνίγει. Δεν χωράνε πια θρήνοι και μισόλογα. Τασσόμαστε στο πλευρό του παλαιστινιακού λαού, καταδικάζουμε τα εγκλήματα του Ισραήλ και των κυβερνήσεων των ΗΠΑ και της Ε.Ε. που κανακεύουν τους εγκληματίες, κατηγορούμε την ελληνική κυβέρνηση που κάνει πλάτες και εξισώνει τον θύτη με το θύμα. Ζητούμε να σταματήσουν άμεσα όλες οι συμφωνίες με το Ισραήλ. Δηλώνουμε έμπρακτα την αλληλεγγύη μας στον βασανισμένο παλαιστινιακό λαό και θέτουμε εαυτούς στη διάθεση του Πανελλήνιου Μουσικού Συλλόγου και των εργατικών σωματείων για οποιαδήποτε συλλογική κίνηση και καλούμε όλους τους μουσικούς και καλλιτέχνες να πράξουν δημόσια το ίδιο».

*Για την «Μπαλάντα της Φυλακής»: «Είναι κάτι που το θέλαμε καιρό και το προετοιμάζαμε για μήνες. Είναι ένα ολοκληρωμένο θεματικό έργο σε τέσσερις πράξεις. Η ιστορία διαδραματίζεται μέσα στις συμβολικού (ή και όχι) χαρακτήρα «φυλακές του Κόσμου». Το ανατρεπτικό σενάριο είναι του Φάνη Μαργαρώνη και μέσω αυτού προσεγγίζουμε εκ νέου απαξιωμένες έννοιες όπως η ηθική και η δικαιοσύνη, αμφισβητώντας ταυτόχρονα τα αδιέξοδα και το μοιραίο. Το θέμα είναι όσο σκληρό τόσο και επίκαιρο, οπότε και η μουσική στα 13 τραγούδια που συνοδεύουν τα θεατρικά μέρη είναι δυνατή ροκ. Θέλουμε ο ακροατής να νιώσει πως βρίσκεται ο ίδιος σε συνθήκες εγκλεισμού».

*Για τη δυναμική της σύγχρονης μουσικής σκηνής: «Καμία αλλαγή, δεν πρόκειται να έρθει όσο οι συνειδήσεις μένουν «φυλακισμένες» σε λογικές εύκολων λύσεων που θα φέρουν κάποιοι άλλοι και μάλιστα με ανάθεση! Σε αυτό το «απελευθερωτικό» πέρασμα από την ανάθεση στη ίδια τη δράση των άμεσα ενδιαφερόμενων, η μουσική και η τέχνη γενικότερα, εμπνέουν, εμψυχώνουν, περιγράφουν με μια διεισδυτική, αισθητική ματιά την πραγματικότητα, θέτουν τα κατάλληλα ερωτήματα που κινητοποιούν. Κοντολογίς κάθε ριζοσπαστική αλλαγή διαθέτει και το δικό της σάουντρακ».

*Τέχνη και πρωτοπορία: «Μπορεί να θεωρείται κλισέ, αλλά για μας η έννοια της πρωτοπορίας δεν χάνεται ποτέ και πουθενά. Ανεξάρτητα από την όποια υποκειμενική θεώρηση των πραγμάτων, υπάρχει η αντικειμενική ιστορική πραγματικότητα που επιβεβαιώνει ή διαψεύδει. Ασφαλώς και μπορούμε να μιλάμε για πρωτοπορία, για πρόοδο και για επανάσταση. Αλλιώς – πέραν του αντιεπιστημονικού του πράγματος– καλλιεργούμε την ηττοπάθεια και οδηγούμαστε σε διαρκή θέση άμυνας ή παραίτησης. Πάντως ακόμα και στις ΗΠΑ γίνονται σοβαρά πράγματα, ακόμη και στη Γάζα. Δεν είναι η κατάσταση μόνο όπως παρουσιάζεται από τα κυρίαρχα μέσα ενημέρωσης».

*Οι στόχοι τους: «Στοχεύουμε σε ένα κοινό που ζει, εργάζεται -αν εργάζεται- και αν εργάζεται, αν πληρώνεται ή σπουδάζει, στις ίδιες συνθήκες που ζούμε εμείς και η τεράστια πλειοψηφία των ανθρώπων της γενιάς μας και όχι μόνο δυστυχώς. Με κοινό τόπο τον σκληρό ήχο στην ηχητική μας κατεύθυνση, επιδιώκουμε να πετύχουμε με την καλλιτεχνική μας δημιουργία ένα απελευθερωτικό αισθητικό αποτέλεσμα».

Οι KollektivA είναι οι: Θανάσης Χουλιαράς (φωνή), Φάνης Μαργαρώνης (κιθάρες, φωνές), Γιώργος Θεοφάνους (κιθάρες, πλήκτρα, theremin, φυσαρμόνικα, φωνές, ενορχήστρωση εγχόρδων, sound design), Μάκης Κρέτσης (φυσικά και ηλεκτρονικά κρουστά, φωνές, sound design), Γιώργος Παύλου(μπάσο, φωνές), Δημήτρης Γιαννούχος (τύμπανα, φωνές).

Info: Το συγκρότημα έχει κάνει αρκετές ζωντανές εμφανίσεις μέσα στο καλοκαίρι και θα συνεχίσει αμέσως πάλι, το φθινόπωρο.

Ευχαριστούμε πολύ την Εφημερίδα των Συνταντκών και την Νόρα Ράλλη