KollektivA Official Website -

Review για το Live στο Fuzz, Hard Music (4/2016)

Από το ίδρυμα «Μιχάλης Κακογιάννης» και τη μουσικοθεατρική παράσταση "Η Μπαλάντα Της Φυλακής", οι KollektivA διέσχισαν απέναντι την Πειραιώς λίγους μήνες αργότερα, για ένα live που τείνει να γίνει θεσμός, κάθε χρόνο τέτοια εποχή στο Fuzz. Πέρσι μιλούσαμε για «στοίχημα», φέτος για γιορτή. Κάτι δείχνει.

Περίπου στις 22:30 κι ενώ αρκετοί φίλοι της μπάντας είχαν ήδη δημιουργήσει μια ζεστή ατμόσφαιρα, τα φώτα έσβησαν και οι KollektivA όρμησαν με ενθουσιασμό στη σκηνή με το "Αυτή δεν είναι η ζωή σου". Ο ήχος του Fuzz εξαιρετικός από το πρώτο δευτερόλεπτο, πράγμα που βοήθησε τόσο την μπάντα όσο και το κοινό να απολαύσει αυτό το πάρε-δώσε ενέργειας από τη σκηνή προς τα κάτω και τούμπαλιν. Ακολούθησε η ζωντανή εκτέλεση της καλύτερης ίσως διασκευής που έχει γίνει στο "Μηχανισμός" του Νικόλα Άσιμου και κάπου ανάμεσα στα "Εκτός Ελέγχου", στη διασκευή πάνω σε Magic De Spell "Φώναξε (Διακοπές στη Μεσόγειο)" και στο "Δε σταματάω", ο Θανάσης Χουλιαράς μας ενημέρωσε πως έβαλαν σκοπό αυτό να είναι το καλύτερο live των KollektivA ως τώρα. Και ίσως τελικά να μην έπεσε πολύ έξω.

Φτάσαμε στο πρώτο κομμάτι της βραδιάς από το επερχόμενο album, το "Δε σου μοιάζω", μια δυνατή ροκιά με το ρεφραίν να είναι τόσο εύκολα «μουρμουρίσιμο», που τραγουδήθηκε κιόλας στο Fuzz, για να έρθει λίγη ώρα αργότερα το "Έλενα", το οποίο έχει ήδη πάρει τη θέση του ως «κλασικό» στις εμφανίσεις τους. Και από την "Έλενα" και το ευαίσθητο θέμα της παιδικής κακοποίησης, στη "Μαίρη" του Μάνου Ξυδούς. Στη σκηνή κλήθηκαν οι πρώτοι καλεσμένοι της βραδιάς, δύο μέλη των Rockamora, ο Πέτρος (φωνή) και ο Στράτος (στο βιολί). "Μαίρη μη λυπάσαι πια" με τον Πέτρο να είναι εμφανώς «τρακαρισμένος» και τον Στράτο να μην ακούγεται λόγω κάποιου τεχνικού προβλήματος, παρά μόνο προς το τέλος του κομματιού. Ακολούθησε το δικό τους, σε «χιπ-χοπ-ίζων» rock -ας μου επιτραπεί η έκφραση- "Πιστολέρο", από το "Η εποχή των ραγισμένων καρδιών" του 2015, το οποίο κυκλοφόρησε σε παραγωγή του Γιώργου Θεοφάνους (κιθάρα / Πλήκτρα / Φυσαρμόνικα στους KollektivA).

"Μπαμ" με ακόμα ένα τραγούδι από τον δίσκο που έρχεται για τους KollektivA και η αρένα στα κόκκινα με "Bandiera Rossa", μικρό πέρασμα από "Anarchy in UK" και "Bella Ciao", τα οποία ξεσήκωσαν κι έδωσαν για ακόμη μία φορά το στίγμα της μπάντας. Sing-along με το "Ο δρόμος που τραβάω" και στη σκηνή ανέβηκε ο Θοδωρής Καρέλλας ως δεύτερος guest της βραδιάς. "Αγύριστο κεφάλι" με την ιδιαίτερη, μπάσα, βραχνή φωνή του και το πολύ όμορφο "Μάρκος" σε στίχους του Φάνη Μαργαρώνη και μουσική δική του.

Δώρο από το πρώτο album των KollektivA, μετά από διαδικτυακή απαίτηση των οπαδών, το ερωτικό "Αγάπη είναι να μένεις" (στην στουντιακή εκτέλεση του οποίου συμμετέχει η Κατερίνα Τσάβαλου). Κάπου εκεί ο Θανάσης έπιασε την ηλεκτρακουστική, ο Φάνης το ίδιο, ο Θεοφάνους τη φυσαρμόνικα και η φάση έγινε πιο ακουστική, με τίς άκρως ατμοσφαιρικές εκτελέσεις των "Κέρασμα" και "Δυο μαθήματα" να ζωντανεύουν στο μυαλό τις εικόνες από την πρόσφατη μουσικοθεατρική τους παράσταση. Τελευταίο καινούριο τραγούδι της βραδιάς, το "Μες στη Μηχανή (ΕΛ.ΠΕ.)", εμπνευσμένο από το περσινό δυστύχημα της 8ης Μαΐου στην ΕΛΠΕ, που κόστισε τη ζωή 4 ανθρώπων, σε στίχους του Φάνη. «Όλα βαράνε περισσότερο» θυμάμαι να μου λέει για το album που έρχεται σε σχετική ερώτηση, λίγους μήνες πριν, όταν έδωσαν στη δημοσιότητα το "Έλενα" και συνειδητοποιώ πως έχει δίκιο. Οι KollektivA όσο πάει και το «ροκάρουν» περισσότερο και τους ταιριάζει πολύ. Ακολούθησε "Η Μπαλάντα της Φυλακής", το ομώνυμο κομμάτι του δίσκου, η πιο ιδιαίτερη στιγμή της συναυλίας σύμφωνα με τον Θανάση. Πραγματικά ανατριχιαστική ερμηνεία, με τον ήχο και τα φώτα του μαγαζιού να υποτάσσονται στις απαιτήσεις της. Το πάντα ανατρεπτικό "Μικρόκοσμος", το "Εδώ" και η στιγμή που όλοι περίμεναν με ξεχωριστό ενδιαφέρον έφτασε.

Ο Σάκης Τόλης των Rotting Christ ανέβηκε στη σκηνή του Fuzz και οι μεταλλάδες της βραδιάς έκαναν αισθητή την παρουσία τους. Όλα τα προγνωστικά για το «τί θα πουν μαζί» έπεσαν έξω, τουλάχιστον στο πρώτο κομμάτι. "Killed by death" των Motorhead και η τρίχα κάγκελο. Ο τύπος είναι μαύρη τρύπα που ρουφάει τα πάντα γύρω της και τα εκτοξεύει στο χάος. Η δύναμη που εκπέμπει η φιγούρα του και μόνο πάνω στη σκηνή, αλλά και o μοναδικός τρόπος που ερμηνεύει είναι αρκετά για να βάλουν φωτιά στην αρένα! Μια δύναμη που πηγάζει ακόμα και μέσα από τη σεμνότητα και το ήθος που εκπέμπει (έμεινε στο πλάι της σκηνής παρακολουθώντας και υπογράφοντας στους φίλους του για κάποια ώρα). Στο δεύτερο κομμάτι μάλλον όλοι πέσαμε μέσα: "Non /fuckin'/ Serviam" και τα μυαλά στο χέρι.

Τι κι αν προσπάθησαν να το πάνε αλλού μετά οι οικοδεσπότες της βραδιάς με το "The wind that shakes The barley" από το E.P. "The Revolution Sessions", η φωτιά είχε μπει. "Highway to Hell" από AC/DC (ασχολίαστη η επικαιρότητα των συγκεκριμένων από αυτό εδώ το site-ευτυχώς) και η συναυλία κλείνει όπως και "Η Μπαλάντα της Φυλακής", με το "Ερχόμαστε" του Γιώργου Θεοφάνους. Encore με απαίτηση του κοινού παρακαλώ, όχι από αυτά τα...faux, διασκευή στο "Which side are you on" και στο "Killing in the name" από R.A.T.M. «αφιερωμένο στους φασίστες». Δεύτερο encore για να κλείσει η εμφάνισή τους με το "Ο δρόμος που τραβάω" για δεύτερη φορά, μέσα σε αποθέωση.

Είχαν δεν είχαν το έστησαν το πάρτι και πάλι. Οι Kollektiva είναι από εκείνες τις περιπτώσεις που μόνο με τον εαυτό τους μπορείς να τους συγκρίνεις. Θες το γιατί; Μπορούν ν' ασχοληθούν το ίδιο καλά, πάντα με ζηλευτό επαγγελματισμό, με ό,τι καταπιαστούν, είτε μιλάμε για μουσικοθεατρική παράσταση, είτε για rock συναυλία. Έχουν άποψη, στάση απέναντι στα πράγματα και τη δηλώνουν φωναχτά. Δεν είναι αυτό που λέμε «μαζάνθρωποι». Στις συναυλίες τους μπορούν να περάσουν από το ένα άκρο στο άλλο με τόση άνεση, χωρίς να «χαλαστεί» κανείς, από την Κατερίνα Τσάβαλου στον Μάνο Ξυδούς, από το Θάνο Μικρούτσικο στους AC/DC και από τους Motorhead στους Rotting Christ! Όλα αυτά σε ένα βράδυ! Μουσική παιδεία κοινού και καλλιτεχνών ίσως και να λέγεται αυτό, πράγμα καθόλου εύκολο στα μέρη μας. Μόνο ίσως αρνητικό της βραδιάς το ότι το Fuzz (με το τσουχτερό –για την εποχή- 14ευρω στο ταμείο) δεν γέμισε. Ε και; Με το ρυθμό που έχουν, την επόμενη φορά θα γεμίσει.

Setlist:

  1. Αυτή δεν είναι η ζωή σου
  2. Μηχανισμός
  3. Εκτός Ελέγχου
  4. Φώναξε (Διακοπές στη Μεσόγειο)
  5. Δε σταματάω
  6. Δε σου μοιάζω (new)
  7. (Intro Drums) Μη Μιλάς
  8. Έλενα
  9. Μαίρη μη λυπάσαι πια (με Rockamora)
  10. Πιστολέρο (με Rockamora)
  11. Μπαμ (new)
  12. Bandiera Rossa /Bella Ciao
  13. Ο δρόμος που τραβάω
  14. Αγύριστο Κεφάλι (με τον Θόδωρο Καρέλλα)
  15. Μάρκος (με τον Θόδωρο Καρέλλα)
  16. Αγάπη είναι να μένεις
  17. Κέρασμα
  18. Δυο μαθήματα
  19. Drums solo / Μες στη Μηχανή (ΕΛ.ΠΕ.) (new)
  20. Η μπαλάντα της φυλακής
  21. Μικρόκοσμος
  22. Εδώ
  23. Killed by death (με τον Σάκη Τόλη)
  24. Non Serviam (με τον Σάκη Τόλη)
  25. The wind that shakes The barley
  26. Στου αιώνα τη ζάλη
  27. Highway to Hell
  28. Ερχόμαστε
  29. Which side are you on
  30. Killing in the name
  31. O δρόμος που τραβάω

Υ.Γ. Ο ήχος του "Killed by death" με Σάκη στα φωνητικά θα με στοιχειώνει για πάντα. Ευχαριστώ.


Ευχαριστούμε πολύ το Hard Music και τον Ηλία "ΔΑΙΜΩΝ" Παπάζογλου

FaLang translation system by Faboba
© 2013-2016 KollektivA! All rights reserved.