Street Radio: Πήγαμε στην προακρόαση του νέου δίσκου των KollektivA (10/2016)

Είναι Κυριακή, η ώρα δείχνει περίπου 19:30 και στέλνω μήνυμα τρέχοντας στον Φάνη οτι θα αργήσω λίγο γιατί είμαι σε πρόβα!

– Το πολύ σε μία ώρα θα είμαι εκεί, μην ξεκινήσετε χωρίς εμένα!!
– ΟΚ αλλά να ξέρεις, το ραντεβού μας είναι για την επόμενη Κυριακή (!) .

Αφοπλιστική απάντηση. Σιγή.
Μετά από δύο δευτερόλεπτα έχουμε πέσει κάτω από τα γέλια γιατί ο γράφων τούτα τα λόγια κερδίζει και πάλι χρυσό μετάλιο ασυνενοησίας.

Μία εβδομάδα αργότερα λοιπόν, φτάσαμε στην γιάφκα των KollektivA για να μπλεχτούμε με ένα σωρό ανθρώπους που εκτιμάμε και παρακολουθούμε όσο πιο στενά μπορούμε με έναν κοινό σκοπό. Να ακούσουμε πρώτοι τα νέα τραγούδια της μπάντας και να πούμε την άποψη μας για αυτά χωρίς φόβο και πάθος.

Και αυτό κάναμε. Καθήσαμε αναπαυτικά στις πολυθρόνες και πήραμε μια πρώτη γεύση από τον δίσκο που έ-ε-ερχεται.!

Και επειδή την γεύση την πήραμε, και επειδή ο δίσκος ε-ε-ερχεται έχουμε να σας μεταφέρουμε τα εξής.
Ο δίσκος θα περιέχει μάλλον 8 τραγούδια, εκ των οποίων τα 2 διαχωρίζουν την θέση τους ως τα πιο «ήρεμα» του δίσκου. Το ένα εκ των δύο, παραπέμπει στον ήχο του «ο δρόμος που τραβάω».

Σε γενικές γραμμές, ο δίσκος κινείται στο ύφος των KollektivA (με έντονο το στοιχείο του Ελληνικού ροκ όπως το ξερουμε και το αγαπάμε) σε συνδιασμό με βαριές κιθάρες, mεταλιζέ μοτίβα και Heavy ξεσπάσματα. Εμφανώς επηρεασμένοι από τον θάνατο του θείου Lemmy σε τουλάχιστον ένα τραγούδι και πάντοτε σε Ελληνικό στίχο όπως μας έχουν συνηθίσει.

Ο δίσκος στην πρώτη του ακρόαση κατά κοινή ομολογία χαρακτηρίστηκε ως “τούμπανο” και για περισσότερες πληροφορίες, θα πρέπει να περιμένετε μέχρι τον Δεκέμβρη όπου θα βρίσκονται ολοζώντανοι στο Κύτταρο live stage για μια δυνατή εμφάνιση.

Το σημαντικό της βραδιάς παρόλαυτά δεν ήταν ο δίσκος.
Αυτός ήταν η αφορμή.

Πίσω από την μάζωξη αυτή κρύβεται κάτι μεγαλύτερο. Κρύβεται η φλόγα της σκηνής του Ελληνόφωνου ροκ που δεν έσβησε ποτέ.  Η Ελληνική σκηνή που χτίζεται και πάλι με μεράκι από ανθρώπους που κάνουν ότι μπορούν για να την ανεβάσουν, είτε μικροί είτε μεγάλοι αλλά πάντοτε με μεράκι και πάντοτε όλοι μαζί.

Η Ελληνόφωνη ροκ σκηνή υπάρχει και είναι ενεργή. Ποτέ δεν έσβησε και ποτέ δεν θα σβήσει.
Δεν θα αναφέρω ονομαστικά τους ανθρώπους που παρευρέθηκαν σε αυτή τη συνάντηση, δεν έχει καμμία σημασία. Θα πώ μόνο πως ήταν σύσσωμο το Ελληνόφωνο από την κορυφή ως τα νύχια. Και αυτό από μόνο του δείχνει κάτι και αν μη τι άλλο, είναι γαμάτο.

Για κλείσιμο παραθέτω τα λόγια ενός σπουδαίου φανταστικού μου φίλου.

Δώστε χώρο στις νέες μπάντες και κάντε αυτό που έκαναν οι Kollektiva την Κυριακή.
«Εμπιστευθείτε τους φίλους σας.!»


Ευχαριστούμε πολύ τον Street Radio και τον Κωνσταντίνο Γεωργακόπουλο