Στα πλαίσια του πολυαναμενόμενου νέου άλμπουμ τους με τίτλο "Σύρματα", που θα παρουσιαστεί για πρώτη φορά στο Κύτταρο στις 16 Δεκεμβρίου, οι KollektivA εντείνουν περισσότερο την προσμονή δημοσιεύοντας δύο βίντεο με φίλους αλλά και μέλη σχημάτων της ελληνικής ροκ σκηνής τους οποίους κάλεσαν στο στούντιο για μια προακρόαση του νέου δίσκου.
Έχοντας ήδη πάρει μια δυνατή γεύση με το κομμάτι "Σπασμένα Φρένα", αλλά και ακούγοντας τα εγκωμιαστικά σχόλια των φίλων του σχήματος και για τα υπόλοιπα νέα κομμάτια του άλμπουμ που σε λίγο καιρό θα έχουμε όλοι την ευκαιρία να ακούσουμε, σκεφτήκαμε να ρωτήσουμε τα μέλη των KollektivA για τους δίσκους που οι ίδιοι ξεχώρισαν από την ελληνική ροκ σκηνή (underground και μη, αγγλόφωνη και ελληνόφωνη, από τα πιο "light" μέχρι τα πιο "βαριά") τα τελευταία δύο χρόνια! Ιδού τί μας απάντησαν:
Rockamora - "Η Εποχή των Ραγισμένων Καρδιών"
επιλέγει ο Γιώργος Θεοφάνους
Μια μπάντα που όταν τους πρωτογνώρισα πίστευα ότι θα με αφήσουν αδιάφορο. Μια μπάντα που νόμιζα ότι είναι πολύ μακριά από τα ακούσματά μου. Τελικά έγινε ακριβώς το αντίθετο.
Η "Εποχή..." είναι ο πρώτος τους δίσκος. Ο στίχος τους άμεσος. Η μουσική απλά συγκινητική, χωρίς εντυπωσιακά "ακροβατικά". Με επιρροές από Ξύλινα Σπαθιά, Διάφανα Κρίνα και το ελληνόφωνο ροκ της περιόδου αυτής καθώς και από την hip hop και low bap σκηνή (όχι τόσο εμφανώς βέβαια) φτιάχνουν μουσική από τα 10’s για πέρα από τα 10’s. Τους εύχομαι να μας συντροφεύουν για καιρό ακόμα.
9mm - "Μαύρο Ποτάμι"
επιλέγει ο Γιώργος Θεοφάνους
Ο όρος progressive μου προκαλεί αηδία. Μου προκαλεί αηδία επειδή τις περισσότερες φορές περιγράφει μουσική που δεν φτάνει το περιεχόμενο της λέξης. Επιστρέφοντας στους 9mm όμως ο χαρακτηρισμός progressive rock, που βάζουν στη σελίδα τους, μάλλον τους αδικεί.
Ο ήχος τους είναι σκληρός. Έχει βάθος, συναίσθημα, παιξίματα, ποικιλία αλλά και στίγμα. Ο στίχος τους μιλάει για τα πάθη και τα βάσανα χωρίς να ωραιοποιεί και να παραμυθιάζει. Οι 9μμ είναι μια ομάδα ατόμων που ξέρουν πολύ καλά την τέχνη τους και αυτό αποκρυσταλλώνεται εδώ με τον καλύτερο τρόπο. Ο εν λόγω δίσκος "Μαύρο Ποτάμι" (ο δεύτερός τους), είναι από όλες τις απόψεις ένας σφιχτός, στρογγυλός δίσκος που ακούγεται μονορούφι και ΔΥΝΑΤΑ.
Magic De Spell - "Πρόγονε πίθηκε εσύ τί λες"
επιλέγει ο Φάνης Μαργαρώνης
Είναι το τελευταίο concept άλμπουμ του ιστορικού, αγαπημένου μου γκρουπ. Πάντα ανήσυχοι, σε αυτό το project καλούν τον σπουδαίο Γιάννη Παλαμίδα και εκείνος συμπράττει στη δημιουργία ενός από τους πλέον ενδιαφέροντες δίσκους τόσο του γκρουπ, όσο και της σκηνής γενικότερα. Οι Magic παρουσιάζουν ένα ώριμο έργο που αξίζει να υπαρχει σε κάθε δισκοθήκη. Πολλές "αναγνώσεις", πολλές ακροάσεις, όπως πρέπει σε ένα διαχρονικό έργο. Προσωπικό μου αγαπημένο είναι το "Στο όνομα εκείνων (κατηγορητήριο)", σε ποίηση Roque Dalton και μουσική των αγαπημένων φίλων Δημήτρη Μποτή κα Θοδωρή Βλαχάκη.
Rotting Christ - "Rituals"
επιλέγει ο Φάνης Μαργαρώνης
To δωδέκατο άλμπουμ του απόλυτου metal ελληνικού συγκροτήματος. Με ήχο οδοστρωτήρα, καταφέρνουν να το πάνε ένα ακόμα βήμα πιο πέρα. Ο Σάκης Τόλης εξελίσσεται ως frontman και συνθέτης και εδραιώνεται ως πραγματικά αξιοζήλευτος παραγωγός. Οι πινελιές από Blake και Aphrodite's Child εξαιρετικές, ευχάριστη (και ένδειξη παντελούς έλλειψης κόμπλεξ) η διασκευή σε Ξυλούρη.
Mother of Millions - "Human"
επιλέγει ο Γιώργος Παύλου
Πέντε άψογοι μουσικοί. Εξαιρετικές συνθέσεις. Απόλυτα πειστικές ερμηνείες. Μελωδίες που σου καρφώνονται στο μυαλό από την πρώτη στιγμή. Όλα τα θετικά που έφερε το progressive metal είναι εδώ. Σοβαρή πολιτική ανάλυση και όχι θολή τοποθέτηση. Ένας δίσκος που live ακούγεται ακόμη καλύτερος. Το σύνθημα τις μπάντας: «rise-evolve», που περιλαμβάνει όλα τα παραπάνω. Τι άλλο να ζητήσει κανείς;
Sober on Tuxedos - "Welcome to the Liquor Store"
επιλέγει ο Δημήτρης Γιαννούχος
Πρόκειται για το ντεμπούτο άλμπουμ της μπαντάρας που ακούει στο όνομα: Sober on Tuxedos! Ο Στέλιος, οι Κώστηδες και ο Χρήστος (μιλάω για τη σύνθεση του γκρουπ) κατάφεραν με τη δουλειά τους αυτή να με κάνουν να ακούω στο repeat. Φρέσκο, δυνατό άλμπουμ, με μπόλικη δόση... αντρίλας, αλλά και κομμάτια που αγγίζουν πιο ευαίσθητες χορδές. Έχουν πολλά να δώσουν ακόμη στην ανερχόμενη και ήδη πολύ ποιοτική σκηνή του stoner στην Ελλάδα.
Villagers of Ioannina City - "Riza"
επιλέγει ο Θανάσης Χουλιαράς
Είναι αδύνατον να μην τους έχεις ακούσει τα τελευταία δύο χρόνια που η ιδιότυπα ελληνόφωνη και αγγλόφωνη μπάντα από τα Γιάννενα έσκασε. Και όταν λέμε έσκασε μιλάμε για super nova! Οι εικόνες από ασφυχτικά γεμάτους συναυλιακούς χώρους, απροσέγγιστους από ελληνικά rock σχήματα, το αποδεικνύουν περίτρανα. Βέβαια δεν είναι χθεσινοί και χρειάστηκε να ρίξουν όλο το απαραίτητο "σκάψιμο" για να φτάσουν ως εδώ. Αναμένουμε με ενδιαφέρον να δούμε που θα μας πάνε στη συνέχεια. Το Riza πάντως μας έστειλε για... τσίπουρα!
Amantes Amentes - "Διαθέσεις"
επιλέγει ο Μάκης Κρέτσης
Ένα ντεμπούτο άλμπουμ. Οι αδυναμίες πολλές και σημαντικές. Αλλά φαίνεται μία φρεσκάδα αξιοζήλευτη. Η ανάμιξη των... διαθέσεων και «κατευθύνσεων» ίσως δείχνει έλλειψη συμπαγούς χαρακτήρα. Όμως είναι πρώτο άλμπουμ και συγχωρείται, πέρα απ' το ότι είναι και απολαυστικό σε σημεία ενώ δηλώνει ταυτόχρονα τη δυνατότητα "ελιγμού" του γκρουπ σε ετερόκλητα μουσικά είδη. Περιμένω το επόμενο βήμα τους.
Εμάς, πάντως, κάτι μας λέει ότι μετά τις 16 Δεκεμβρίου θα προστεθεί πανηγυρικά άλλο ένα άλμπουμ στους καλύτερους δίσκους των τελευταίων δύο χρόνων. Μέχρι τότε, αναμένουμε με... Σπασμένα Φρένα!