KollektivA Official Website -

Δισκοκριτική για το «The Revolution Sessions» από το musicom.gr (2/2015)

5 χρόνια πίσω με το Μάνο Ξυδούς οι KollektivA στον πρώτο τους δίσκο διασκεύασαν το "Which Side Are You On?"...

Στα χρόνια που ακολούθησαν απέδειξαν δύο πράγματα. Ότι η στήριξή τους σε όσα συμβαίνουν γύρω μας δεν είναι επιφανειακή, αλλά έμπρακτη. Και δεύτερον, ότι οι διασκευές τους πάνε πολύ. Η διασκευή είναι τέχνη και οι KollektivA τη γνωρίζουν καλά. Με σεβασμό στους δημιουργούς και στις πρώτες εκτελέσεις, δίνουν άλλη πνοή σε αγαπημένα τραγούδια.

Ο δίσκος τους που κυκλοφόρησε το καλοκαίρι ονομάζεται "Η Μπαλάντα της Φυλακής" και αποτελείται από 4 πράξεις. Τις φυλακές του κόσμου, την προετοιμασία, το μπουντρούμι και την εξέγερση. Εξέγερση όμως δε σημαίνει επανάσταση, όπως λέει και ο Μαξ Στίρνερ, και κακώς πολλές φορές τα θεωρούμε συνώνυμες έννοιες. Η εξέγερση είναι γέννημα της δυσαρέσκειας των ανθρώπων για τον εαυτό τους και για ό,τι τους περιβάλλει. Είναι πράξη εγωιστική. Η επανάσταση είναι πράξη βαθιά πολιτική και κοινωνική και έγκειται στην ανατροπή της υπάρχουσας τάξης πραγμάτων, της δομής του κράτους και της κοινωνίας. Γι' αυτή την έννοια έφτιαξαν οι KollektivA το νέο τους E.P. "The Re.Vol.ution Sessions".

5 τραγούδια σταθμοί που έγιναν σύντροφοι των επαναστάσεων του κόσμου, παρουσιάζονται τελείως διαφορετικά απ' ότι τα έχουμε συνηθίσει. Λόγια προηγουμένων δεκαετιών από όλες τις μεριές του πλανήτη φαίνονται τόσο σύγχρονα και γνώριμα στην Ελλάδα του 2015.

"Για μένα το πιο εκπληκτικό, πιο επιβλητικό, πιο μυστηριακό και πιο μεγάλο, είναι ένας άνθρωπος που τον μποδίζουν να βαδίζει, είναι ένας άνθρωπος που τον αλυσοδένουνε"... Αυτά έγραφε ο Ναζίμ Χικμέτ το 1934 για τον Ινδό επαναστάτη Μπεναρτζή. Αυτά τα λόγια απέδωσε στα ελληνικά ο Γιάννης Ρίτσος, μελοποίησε ο Θάνος Μικρούτσικος 41 χρόνια αργότερα και τραγούδησε "όπως έπρεπε" η Μαρία Δημητριάδη. Αυτά τα λόγια που ένωσαν με ένα μυστηριακό, αν μου επιτρέπεται η λέξη, τρόπο Ελλάδα και Τουρκία έρχονται πάλι στα χείλη μας με ενορχήστρωση οικεία στ' αυτιά μας. Ο άνθρωπος που αλυσοδένουν και εμποδίζουν να βαδίσει μπορεί να είναι ο καθένας μας. Όχι απαραίτητα με την κυριολεκτική σημασία της λέξης αλυσίδα. Λίγο πολύ, όλοι έχουμε από μία αλυσίδα στην ψυχή μας και ήρθε η στιγμή να τη σπάσουμε! Ας αφήσουμε τη φωνή του Θανάση να μας δείξει το δρόμο...

Επαναστατική μπαλάντα το δεύτερο κομμάτι του E.P. με συμβολική σημασία. Γράφτηκε από τον Robert Dwyer Joyce το 1861 και μιλάει για ένα νεαρό επαναστάτη που θυσιάζει τη σχέση του με την αγαπημένη του για να γίνει μέλος του αγώνα της Ιρλανδίας για απελευθέρωση το 1798. Το κριθάρι, όπως είπαμε, έχει συμβολική σημασία. Οι στρατιώτες έβαζαν στις τσέπες τους σπόρους κριθαριού και βρόμης για να έχουν κάτι να τρώνε. Όταν κάποιος πέθαινε, άνοιγαν στη γη μια τρύπα και τον έθαβαν. Λίγο καιρό αργότερα, όμως, στο σημείο αυτό φύτρωνε κριθάρι, που θεωρήθηκε από πολλούς ότι συμβολίζει την αναγεννητική φύση της Ιρλανδίας απέναντι στους Άγγλους. Έτσι, κάθε άνοιξη που φυτρώνει το κριθάρι, η φύση δίνει τη δική της απάντηση... κυριαρχίας! Το 2006, ο Ken Loach δανείστηκε τον τίτλο για την ομώνυμη ταινία, η οποία (αν και εξαιρετική) δε μιλά για τον αγώνα του 1798, αλλά γι' αυτόν του 1920 και τον μετέπειτα εμφύλιο. Ε ναι λοιπόν, οι επαναστάσεις εμπνέονται και εμπνέουν ακόμα και μπαλάντες!

Το Ay Carmela είναι από τα πιο γνωστά αντιφασιστικά τραγούδια του Ισπανικού Εμφυλίου, που διήρκησε από το 1936 έως το 1939. Εδώ το ακούμε τελείως διαφορετικό από αυτό που ήδη γνωρίζουμε. Το ρυθμικό σαν ταμπούρλο από τις μπότες των στρατιωτών που βαδίζουν "rumba la rumba la rumba la" έχει δώσει τη θέση του στον ατμοσφαιρικό ήχο της κιθάρας. Η υποχρέωση για αντίσταση του "deberemos resistir" και η υπόσχεση για μάχη του "prometemos combatir" μας ξανασυστήνονται. Κι εμείς είμαστε εδώ, με τις καρδιές ανοιχτές να τις υποδεχτούμε...

Οι συστάσεις είναι περιττές σε αυτό το τραγούδι. Με ρίζες στην παραδοσιακή μουσική της Ιταλίας και αγνώστου στιχουργού έχει αγαπηθεί όσο λίγα τραγούδια του "είδους" του. Στην πρώτη του μορφή, το 1906, μιλά για τις απάνθρωπες συνθήκες εργασίας. Στη διάρκεια του δευτέρου παγκοσμίου πολέμου, τραγουδήθηκε ενάντια στο φασισμό του Μουσολίνι. Οι συγκεκριμένοι στίχοι μιλούν για τον αγώνα των Παρτιζάνων και τον ηρωικό τους θάνατο. Οι στίχοι κατά καιρούς αλλάζουν και η λέξη Παρτιζάνοι, αντικαθίσταται από τη λέξη Κομμουνιστές. Όπως διάβασα κάπου, όλοι οι Κομμουνιστές είναι Παρτιζάνοι. Δεν είναι όμως όλοι οι Παρτιζάνοι Κομμουνιστές. Έτσι, για την ιστορία... Μια διασκευή "όπως πρέπει". Έτοιμη να ξεσηκώσει τον κόσμο να φωνάξει "Bella Ciao". Γιατί αυτή η "όμορφη"... δεν είναι άλλη από την ελευθερία μας. Ψυχική, νοητική, σωματική, συναισθηματική... Κι αν αυτοί που είναι στη Δύση, μας κατηγορούν ότι είμαστε στην Ανατολή... γελιούνται! Όλοι ξέρουμε ότι η γη είναι στρογγυλή και γυρίζει. Γι' αυτό θα συναντηθούμε στο ίδιο σημείο. Ίσως όμως να είναι και στη "δύση" τους... Τη δύση των παλιών ιδεών τους... κι εμείς να είμαστε στην "ανατολή"... στην ανατολή ενός καινούριου κόσμου! Bella Ciao!

Είμαι σίγουρη ότι η σειρά των τραγουδιών στο E.P. κάθε άλλο παρά τυχαία είναι... Θεωρώ διπλό συμβολισμό εδώ. Αρχικά ότι το "The Re.Vol.ution Sessions" κλείνει με την πρώτη επίσημη διασκευή των KollektivA. Κι από την άλλη, έχοντας ακούσει τα 4 προηγούμενα κομμάτια κι έχοντας μπει στο κλίμα της επανάστασης, καλούμαστε να διαλέξουμε μεριά! Τραγούδι βγαλμένο από το εργατικό κίνημα των ανθρακορύχων του Κεντάκι (ή αλλιώς τη "ματωμένη κομητεία") των Ηνωμένων Πολιτειών, το 1931. Γραμμένο "τυχαία" από τη Florence Reece σύζυγο του ανθρακορύχου Sam Reece, που έλειπε από το σπίτι του και αντ' αυτού "εκφοβίστηκε" η γυναίκα και τα παιδιά του, και με μελωδία από τον εκκλησιαστικό ύμνο "Lay the Lily Low", το τραγούδι αυτό έγινε ο ύμνος του δεύτερου κύματος απεργιών της "ματωμένης κομητείας" τη δεκαετία του '70. Εσείς ακόμα να "διαλέξετε" με ποιανού το μέρος είστε;

Η συγκεκριμένη δουλειά είναι προσεγμένη μέχρι και την τελευταία της λεπτομέρεια. Οι συμβολισμοί δίνονται με τρόπο που μπορούμε όλοι να κατανοήσουμε. Οι ιδέες της Επανάστασης γεννιούνται ξανά μέσα μας όσο ακούμε αυτό το E.P. κι από την άλλη, είναι 5 τραγούδια που έχουμε αγαπήσει "μαζεμένα". Μια δουλειά συλλεκτική για τα χρόνια και τις Επαναστάσεις που έρχονται...

Αυτά και άλλα πολλά τραγούδια των KollektivA, θα ακούσουμε στο Fuzz στις 7 Μαρτίου.

Όσο κι αν σας αρέσουν από τα ηχεία του υπολογιστή σας, όταν τους δείτε θα τους αγαπήσετε ακόμα περισσότερο και δε θα χάνετε live τους! Είναι άνθρωποι με συνέπεια λόγου και πράξεων και τους αξίζει κάθε επιτυχία!

 
Ευχαριστούμε πολύ το musicom.gr και τη V for Valiana

FaLang translation system by Faboba
© 2013-2016 KollektivA! All rights reserved.